Silverton en Buena Vista

En dan denk je dat je geen hoogtepunten meer hebt omdat de vakantie bijna is afgelopen.

Wat een verkeerde gedachte is dat vandaag gebleken! Weer een hoogtepunt beleefd!

Ondanks het feit dat we een stukje om zouden moeten rijden, zijn we via Silverton naar Buena Vista gereden. En van dit omrijdstuk heb ik geen spijt!

Zowiezo vond ik Buena Vista het mooiste plaatsje dat ik tot nu toe gezien heb! Heel rustig gelegen, heel rustig en de mensen waren ook rustig. Dit in tegenstelling tot andere plaatsen waar we geweest zijn. Daar zijn de meeste druk-druk-druk.

Ook was in Silverton geen 4-baans weg – of meer – door het dorpje heen.

Zowiezo was Silverton bereikbaar via een Scenic Highway. De 1 million dollar highway. Ik weet nu ook waarom ze ze Scenic Highways noemen. Er is zoveel te zien! Ze zijn zo mooi!

In Silverton eindigt dus de stoomtrein die we gisteren gezien hebben.

Silverton is een 'eenzaam' stadje. Weinig andere steden/dorpen in de buurt. Het ligt op een hoogte van 3000 meter in een kom omgeven door de met sneeuw bedekte toppen van de San Jan bergen. Die wij dus in volle glorie gezien hebben.

Silverton ontwikkelde zich vooral na 1874 toen er in het gebied goud werd gevonden. En doet er alles aan om de nostalgie in ere te houden. Alles herinnert aan de western tijd en pioniersgeest. Zo werd er door een meisje in het hotel waar we lunchten ragtime gespeeld op een oud instrument. Heel bijzonder om te zien en horen. Ik herkende de muziek van Scott Joplin meteen! (Ze speelde ook andere muziek)

Ook de winkeltjes waren een lust voor het oog, met in iedere winkel toch ook weer andere dingen! Zo heeft Cees nu eindelijk van zijn halve 50 dollarbiljet van Evelien een hele mooie riem gevonden! Heeft ie de hele vakantie naar gezocht, wel mooie gezien in Monument Valley, maar die waren te klein. Nu dus een hele mooie passende en ook nog goedkoper dan in Monument Valley!

En ik heb een kadootje gescoord voor mijn nichtje die 20 geworden is een paar dagen geleden. Heb een foto gemaakt van de persoon die het kadootje gemaakt heeft. Altijd leuk om de achtergrond te weten!

Er was vrij veel over en van honden te vinden. Zo hebben we een kaart gevonden van een Flatcoated Retriever! OK, geen bruine, maar als je maar 1x in Amerika iets van een Flatcoated Retriever tegenkomt, dan moet je dat natuurlijk wel meenemen! Net zoals ik die pluchen handpop/knuffel van een Old English Sheepdog. Ik heb daarna niets meer van een OES gevonden.

Er is ook nog een museum – Het San Juan County Museum – die nog een paar oude cellen op de eerste verdieping bewaard heeft. Dit hebben we overgeslagen om te zien omdat we om 13 uur een treinrit door de Old Hundred Goudmijn wilde maken.

En dit was absoluut een hoogtepunt! Om met een mijnwerkerskarretje een mijn in te gaan!

En uitleg te krijgen over diverse dingen die gebruikt werden en een mijn en hoe. Over het leven van de mijnwerkers (werden gemiddeld maar 41) Heel bijzonder om onder een berg in smalle gangen te lopen.

Je kon ook nog goud zeven – niet in de mijn maar boven – maar dat hebben we niet gedaan ;-)

Daarna was het nog een pittige rit van ongeveer 5 uur rijden naar Buena Vista. Wel heel afwisselend, grotendeels door de bergen. En ook weer een deel van de 1 million dollar highway. Die dus door de bergen loopt. Het woord highway doet iets anders suggereren ;-)

Ingecheckt in het hotel en verder niets doen. Ja, foto's overzetten en dit verslag maken ;-)

Het weer vanmorgen was een stuk koeler, maar lekker voor een nederlandse zomer. We hebben heerlijk ontbeten bij het hotel vanmorgen – buiten in de tuin. Ik had wel langer willen blijven zitten daar!

Maar toen we de mijn in wilden gaan, toen begon het te regenen. (Dat deed het in de mijn ook, druppels vielen behoorlijk van het plafond!)

Het onweerde ook een beetje. Het is een poos af en aan blijven regenen, ene keer meer als de andere keer. Temperatuur zag je dalen naar 54 F! Terwijl we boven de 100 hebben meegemaakt!

Ik heb toch liever zon............

Nu ook koude voeten, maar dat kan ook nog van de mijn komen. Daar beneden is het niet warmer dan 9 graden Celcius.

De tv staat aan. Kennelijk wordt ook in Amerika mijn favoriete serie The Big Bang Theory herhaald en herhaald en herhaald en herhaald. En ik blijf het om de één of andere reden mooi vinden........

Zijn in het begin van onze vakantie ook door de staat gereden waar 'Penny' vandaan komt. Nebraska. Daar wordt in de serie dan minderwaardig over gedaan, en het is ons nu veel duidelijker waarom!

Over staten gesproken..... we zijn door veel meer staten gereden als ik vantevoren wist. 9 zegt Cees.

Ff vragen of ie ze allemaal nog weet ;-) Oh, we zijn geland in Washington, telt die mee?

• Colorado

• Wyoming

• Nebraska

• South Dakota

• Montana

• Idaho

• Utah

• Arizona

• New Mexico

En nu weer in Colorado!

Heb van een aantal de welkomsbordjes kunnen fotograferen. Helaas niet van alle......

Ben ook bezig geweest met het fotograferen van zoveel mogelijk nummerborden, van verschillende staten. Geen idee hoeveel staten ik heb.

Hele leuke en mooie nummerborden hebben ze in Amerika!

En dan is het morgen tijd om naar Denver te vertrekken. Wellicht dat we de Royal Gorge Bridge gaan bekijken. Dat is de één na hoogste hangbrug ter wereld. (Vroeger de hoogste) Als we dat doen, dan komen we ook door Colorado Springs. Geen idee hoelaat we in Denver aankomen en wat we daar dan nog gaan doen – behalve de koffers ordenen met alles wat we van Kandice hebben gekregen en de souvenirs die we hebben gekocht en alle informatie blaadjes die ik verzameld heb.

OK, mijn eigen draaiboek blijft achter en de kadootjes die wij voor Kandice hadden, zijn allang uit onze koffer. Maar ben toch benieuwd of het Cees lukt ;-)

Gelukkig waren we niet vol en niet zwaar beladen toe we hier heen gingen. Er moet dus nog ruimte zijn!

Ik weet dus niet of ik morgen nog iets schrijf, of dat we dan in de kofferstress zitten ;-)

En anders zie ik jullie weer in Nederland!

Waar ik nog ff verder ga met de blog, heb nog niets over Moab en Monument Valley (absoluut hoogtepunt!) heb verteld........

Dinsdag. Durango

Een paar dagen niet geschreven..... niet omdat ik geen tijd had, maar omdat ik zo moe was!

Sinds gisteren weet ik waarom. Ik heb gewoon een ordinaire kou onder de leden.

Maar als je neus en oren verstopt zitten, is het best lastig om door de bergen te rijden. Kauwgum helpt dan niet meer.

Dus toen we eind van de middag in Durango aankwamen – een erg leuk mijnwerkersstadje uit de tijd van de zilverkoorts rond 1880 – wilde ik op zoek naar neusspray.

Op een gegeven moment zagen we het woord 'medical' staan. Ik dacht niet dat ze er neusspray zouden hebben. Cees wilde toch gaan kijken. Achterafstraatje, ramen geblindeerd. Dus deed Cees de deur gewoon open en daarna meteen maar gelijk dicht! Alsof je op de Amsterdamse Wallen liep! Volgens Cees zou van die wietlucht mijn neus ook vast wel open gaan, maar ik wilde het toch maar niet gaan proberen!

Even later maar gewoon bij een Visitor Center gevraagd waar ik iets tegen verkoudheid kon halen. Die heeft me netjes de weg verteld. Bleek heel vlakbij te zijn, een straat verder linksaf, over het spoor.

En juist toen wij daar liepen, hoorde ik in de verte de toeter van een stoomlocomotief! Wat op zich niet zo heel vreemd is, want er rijdt een oude Silverton Train, getrokken door een stoomlocomotief die Durango verbindt met het mijnstadje Silverton 75 km naar het noorden. Met oude wagons uit 1880. Die rijdt niet zo heel vaak, maar op het moment dat wij bij het spoor stonden dus wel!

Erg grappig om de machinist met kleding die je alleen uit films kent te zien zitten, terwijl hij naar mij zwaaide, Ik heb het gefilmd, ik zal het waarschijnlijk tzt op mijn facebook zetten.

Veel winkels waren eigenlijk al dicht, behalve wat toeristenshops. En een snoepwinkel waar ze heerlijke chocola verkopen. Dit was dus weer mijn eerste chocolade sinds langere tijd. De snickers niet meegeteld die als lunch hebben gefungeerd tijdens lange autoritten ;-)

Voordat we aankwamen in Durango hebben we eerst Mesa Verde bezocht. Een indrukwekkende herinnering aan vroegere indiaanse culturen. Sinds de 6de eeuw woonden hier de Anasazi, die op de rotsen zo'n 1200 gebouwen neerzetten.

Je kon met de auto heen en weer rijden en zelf kijken vanaf een afstandje naar de Cliff Palace – die 217 vertrekken telt – maar je kon ook met een tour mee, dan kon je door die vertrekken heenlopen met een gids. Na gisteren – later meer – hadden we daar niet zo heel veel zin in. En toen bleek ook dat de eerste mogelijkheid om 17 zou zijn. Wij waren er om 12 uur. Om zolang te wachten in de warmte........ Niet dus!

Van een platform de Cliff Palace gezien dus. Heel apart! Vooral als je nagaat dat Indianen het zoveel jaar geleden gemaakt hebben en in geleefd hebben.

Mesa Verda betekent trouwens: “Groene Tafel” in het spaans.

En wat dan weer interessant is voor mijn collega's, is dat de adobe (uitgevonden door de Indianen en overgenomen door de Spanjaarden is adobe een baksteen van modder en stro, die in de zon gedroogd wordt) bouwsels daterend uit de 7de tot de 13 eeuw bestaan soms uit meer dan 100 kamers op verschillende niveau's. Iedere gemeenschap had een kiva of cirkelvormige nis waar zij hun verschillende riten uitvoerden, vergelijkbaar met de rituelen van de Hapi tegenwoordig.

Jaja, ik heb mijn huiswerk gedaan voor vertrek!

We hebben hier niet superlang doorgebracht. En voor het eerst sinds lange tijd weer echte bewolking gezien! Waar zelfs regen uit viel! Het is nu nog steeds bewolkt, temperatuur is gezakt, maar nog steeds warm!

Het is trouwens niet voor te stellen dat we nog maar een paar dagen hebben........ We zijn nog steeds onderweg! Het leven zo bevalt me wel. Lekker lui in de auto zitten, hier en daar wat kiekjes maken. Af en toe uitstappen om een leuke bezienswaardigheid te zien, soms 3 maanden vooroplopen qua fitnesstraining, geen huishouden, bedden altijd netjes opgemaakt, alles schoon en netjes, niet voor het eten te hoeven zorgen. Dat is ondanks het drukke programma best wel erg ontspannend!

Dit is echt een droomreis!

Ook al vallen de prijzen best wel tegen, het is best wel duur allemaal. Hoewel het ook nog erg verschilt of je in de bewoonde wereld bent of buiten de bewoonde wereld. Daar vind je nog een BicMac voor 2,50 dollar............ In de bewoonde wereld dus niet! De dollar staat natuurlijk ook behoorlijk hoog. Maar de benzine is juist weer heel erg goedkoop.

Salt Lake City

Vrijdag, 24 juni 2016

Oh, leefde mijn vader nog maar! Dat heb ik vanmiddag ontelbaar keren hardop geroepen. Waarom dat vertel ik verderop!

Vandaag zijn we vertrokken vanaf Jackson Hole naar Salt Lake City. Een tochtje van ongeveer 5 uur. In het begin afwisselend, door bergpassen, op een 1 baans weg (en een tegenbaan)

Daarna een groot deel saai highway. Schoot wel lekker op, dat dan weer wel. Maar een klein uurtje voor Salt Lake City leek het wel alsof we op de A2 tijdens de spits reden. Heel erg druk. 4 of 5 baans en invoegstroken. De auto's schoten links en rechts voorbij. Of bleven langzamer op de meest linkerbaan rijden, net zoals vaak in Nederland, dat mensen links blijven rijden hihi!

Enfin, Salt Lake City binnen gekomen en het hotel gevonden. Het Salt Lake hebben we trouwens niet eens gezien! Misschien een heel klein strookje in de verte.

We waren zo vroeg in het hotel dat onze kamer nog niet eens klaar was! We zitten trouwens vlak bij het vliegveld. De vliegtuigen landen af en aan. Grote en ook kleineren.

Eenmaal op de kamer hebben we even gerust, alvorens we naar de stad wilden vertrekken.

Op het programma stond om Temple Square te bezoeken.

Salt Lake City is de hoofdstad van de Staat Utah. En is opgericht door de Mormonen.

Temple Square is dus de belangrijkste heilige plaats van de Mormoon gemeenschap.

De grootste tempel op het plein is niet toegankelijk voor niet-mormonen. Maar in het Visitor Center staat een maquette, zodat je naar binnen kan kijken. Groot!!!!! Ze hebben 40 jaar over deze tempel gedaan om te bouwen. Alle stenen werden eerst per paard en wagen op de juiste plaats gebracht en daar verwerkt. Later gingen de Mormonen meehelpen aan de spoorlijn, zodat daarna de stenen per trein aangeleverd konden worden. Heb in het Visitor Center zo'n steen gezien en op de kiek gezet.

Ook staat er een Tabernacle, met een beroemd koor en een orgel met niet minder dan 11600 pijpen. Uiteraard ben ik nog steeds in orgels geinteresseerd, mede door het feit dat ik zelf ook weleens op het kerkorgel heb mogen spelen, jaren geleden.

Er waren daar (uiteraard!) heel veel Mormonen die iedere toerist te woord stond en wilden helpen. Ze deden me eigenlijk aan Jehovah's getuigen denken. Broeders en Zusters. En een liefdevolle, warme gemeenschap die zich inzetten voor anderen. Nergens werd er gevraagd om geld ofzo. En ook werd er niet over het geloof gesproken. Je kon wel vragen stellen. Een groot verschil met Jehovah's getuigen is natuurlijk dat JG's alles baseren op de bijbel, en de Mormonen baseren zich op een visioen dat een 14-jarige Joseph Smith heeft gekregen en op basis van dat visioen het boek van Mormon heeft geschreven. En dat ze daar heel veel op baseren. (Ook op de bijbel, maar ook heel veel op dat boek)

Ook hebben we daar het Family Search Center bezocht. Dit is gesticht om de namen te achterhalen van alle overleden mensen. Ze geloven dat verlossing alleen kan als de hele wereld tot hun geloof is bekeerd en proberen daarom iedereen te dopen. Zelfs postuum.

Cees wilde hier graag heen om te kijken of zijn en mijn achternaam hier in het verre Salt Lake City bekend zijn. Ik kon het me niet voorstellen. Maar uiteraard heeft hier de moderne wereld ook zijn intrede gedaan en stonden er overal computers, met behulpzame Mormonen. We werden 'overgedragen' aan een Mormoon met nederlandse achtergrond. (Groningen) Die heeft ons helemaal wegwijs gemaakt in het aanmaken van een Family Tree.

En als er dan op een gegeven moment al gegevens daar bekend zijn, dan worden alle gegevens samengevoegd tot een hele grote stamboom.

Mijn vader is natuurlijk jarenlang bezig geweest met stambomen. Grotendeels Vissenberg, ook wel Mullenders en Dokman (van mijn moeders kant)

Al zijn gegevens heb ik 'geërfd', aangezien het mijn broer niet interesseerde en mij eigenlijk wel. In combinatie met (oude) foto's.

De gegevens die tevoorschijn komen, is enorm! Hoewel Cees en ik er zelf niet instonden, konden we wel een paar keer namen terugvinden van (over) groot ouders.

Deze site linkt ook naar andere (o.a. Nederlandse) genetische sites, zo ook het Gelders Archief, waar ik al vaker op gekeken heb. Sja, met alle oude foto's die ik gescand heb van de voorouders van Cees, ben ik het interessant gaan vinden om dat ook in een stamboom te plaatsen.

Enfin, deze hele vriendelijke Mormoon heeft mij uitgelegd hoe ik de stamboom op kan starten en waar ik andere info kan vinden – zoals uitreksel van de gemeente met trouw, doop- en overlijdens gegevens en hoe dat aan de stambomen toegevoegd kan worden.

Eindelijk iets gevonden waarbij ik de stamboomgegevens kan combineren met foto's en bidprentjes (yep, van mijn vader) kan invoegen!

Hij gaf ook nog een uitdraai mee van nederlandse sites betr. genealogie. En daar miste ik er 1 op. Een site waarop grafzerken staan. Klinkt luguber, maar is een schat aan informatie voor een stamboom.

Dus heb ik die site aan hem laten zien. Hij meteen het graf van zijn vader in Groningen opzoeken, die er inderdaad opstond. Vanavond ging hij verder met deze site. Hij mij geholpen, ik hem geholpen ;-)

Maar als mijn vader hier allemaal vanaf had geweten, dan had hij nooit meer achter de computer vandaan gekomen! En ik heb (alsof ik al niets te doen had hihi) ook weer genoeg plannen. Die had ik trouwens al, ben daar ook al een aantal keren mee begonnen, maar liep vast op het feit dat ik foto's en gegevens niet kon samenvoegen. Maar dat kan nu dus wel! Kan ik eindelijk verder – als ik de tijd neem.

Daarna nog ff de weg over gestoken waar winkels waren. Zeer moderne! Leek wel alsof we in een winkelstraat in Utrecht liepen ofzo. Alleen veel meer fonteinen.

We besloten om te gaan eten in het hotel. Hadden ff de menu kaart gezien en die stond ons wel aan. En dan konden we een biertje en/of wijn drinken. (Het zijn twee Utah biertjes geworden)

Hoe groot onze verbazing dat toen de rekening kwam, en er 61 dollar opstond, wij dat klaar legden, met een paar dollar fooi, dat de serveerster zei dat het niet genoeg was...... Wij begrepen haar echt niet! Toen ging ze een andere rekening halen, dat was 71 dollar. Wij vragen waar het verschil in zat. Dat was dus soort van fooi voor de werknemers. Ja, we wisten dat Amerikanen gewend zijn om fooi te krijgen. Meestal doen we dat ook – op zijn nederlands. Maar nog nooit dat er naar gevraagd werd of zelfs gezegd werd dat we dat moesten betalen.

Hier gaan we dus nooit meer eten hihi.

Het valt trouwens op dat het bier behoorlijk duur is. 5 dollar voor een fles. Enfin, dit was pas de tweede tijdens deze vakantie.

We hebben nog steeds geen regendruppel gezien. De luchten zijn bijna altijd helemaal blauw. Soms met een lief wolkje hier en daar. In Yellowstone was het iets koeler. Heerlijke zomertemperaturen voor nederlandse begrippen. Voor de rest is het toch gemiddeld 35 graden schat ik. Ene keer iets meer, andere keer iets minder. We hebben er niet echt last van. Zitten natuurlijk heel veel in de mooie rooie Fiat 500, met airco.

Hoe gaan we straks trouwens weer wennen aan een Mazda uit 2001 en een simpele Twingo?

Ik dacht altijd dat luxe me niet echt interesseerde. Als ie maar rijdt, warm en droog is en niet teveel in onderhoud kost.

Maar luxe went toch wel vrij snel............. Hoewel ik zelf tot nu toe niet gereden heb. Zou niet eens weten hoe. De auto harder en zachter laten rijden met knopjes aan het stuur??? Ik laat het maar aan Cees over, die kent de auto inmiddels behoorlijk goed. Ik fotografeer wel onderweg, hoewel ik me afvraag of de foto's heel mooi worden, gezien de hoeveelheid insecten die zonder helm tegen het raam aan botsen.

Morgen een ritje van ongeveer 4 uur voor de boeg. Naar Moab. Daar blijven we weer 2 nachten.

Even kijken of we daar de beroemde Arch kunnen bezoeken. (er zijn er meer dan 2000, dus als die ene niet lukt omdat het te warm is om 5 km heen en terug te lopen in de volle zon bij ongeveer 40 graden of meer, dan zijn er nog genoeg over). Ook is er nog een ander National Park, waarvan ik even niet op de naam kan komen. Staat in het draaiboek ;-)

Nog steeds heel erg blij dat ik zoveel voorbereidingen heb getroffen!

Teton National Park en Jackson Hole

Vanmiddag zijn wij aangekomen in Jackson Hole. Hier hebben we weer wifi op de kamer.

In West Yellowstone hadden we de meest leuke cabin! Alleen daar geen wifi in de cabin, maar wel op het terrein. Maar ja, als je om 23.30 terugkomt, zit de wifi ruimte toch echt op slot!

Als ik dan al zin zou hebben gehad om online te gaan.........

Via Yellowstone – een deel hetzelfde gereden als afgelopen dagen – zijn we in het Teton National Park aangekomen. Dit is veel kleiner. Gelukkig, want inmiddels schrappen we langzaam maar zeker toch bepaalde dingen die we hadden willen zien. Want vermoeidheid slaat nu toch bij tijd en wijle behoorlijk toe. We wisten al dat we niet alles zouden kunnen doen, maar ja, je kan een poging wagen, toch?

Het Teton Gebergte is weer enorm mooi. En weer anders dan dat we tot nu toe gezien hebben.

We zijn niet op heel veel plaatsen gestopt. Mede door het feit dat we op tijd in Jackson Hole wilden zijn, om daar ff doorheen te lopen en op tijd in het hotel te zijn voor de broodnodige rust.

We zijn wel even gestopt bij Jenny Lake. Uiteraard daar ook een mooi uitzicht over het gebergte, met de sneeuw nog volop op de toppen. Hoewel ik het uitzicht bij het Jackson meer wellicht nog mooier vond. Dat was aan het begin van het park – gezien vanuit Yellowstone. Vanuit Jackson Hole het einde van het park ;-)

Ik had graag nog bij de Chapel of Transfiguration willen stoppen. Daar kan je via het raam hele mooie foto's maken van het gebergte. Helaas misten we de afslag en Cees wilde niet terug rijden........

Maar wel gereden naar één van de meest gefotografeerde plaatsen van deze aarde! Dat moest ik dan natuurlijk ook doen! Wellicht dat ik zo een foto van de Moulton Barn. bij de Mormon Row kan plaatsen.

Daarna nog ff heel klein stukje door gereden naar de Schwabacher Landing. Daar worden DE beroemde foto's genomen van de Tetons weerspiegeld in het water. Maar ja, als het waait, dan beweegt ook het water en kan je echt geen gespiegelde Tetons fotograferen. Maar hoe dan ook, toch een heel mooi plekje!

Op weg naar het zoveelste hotel zag ik een Moose staan. Cees zegt dat het een hert was. Maar ik weet zeker dat het een heel andere vorm van de neus had dan een hert. Aangezien ik geen foto heb genomen, zal dit altijd een discussie punt tussen ons blijven ;-)

Er zitten hier heel veel Mooses. Zou graag een mannelijke Moose willen zien, met zo'n mooi groot gewei. Maar dat gaat vast niet gebeuren aangezien ik nu binnen zit!

We zijn ff door Jackson Hole gelopen. Best een leuk stadje. Veel oude gebouwen. Of nagemaakte oude gebouwen. Enfin, ze hebben hun best gedaan om een western sfeertje te creeëren, en dat is een beetje gelukt.

In Yellowstone stonden we gisteren even te kletsen met een oudere man – terwijl we aan het wolf en beer spotten waren – en die raadde 'Bubba' aan om te gaan eten, toen hij hoorde dat we vandaag hier zouden zijn. Dat hebben we maar gedaan en is niet tegengevallen! En toen stapten daar 4 Amish vrouwen naar binnen. Eerst dacht ik dat ze echt waren, toen dacht ik dat ze wellicht zo verkleed waren – immers, er worden hier ook wild west shows opgevoerd, waarbij je cowboys enzo verkleed ziet lopen – maar toen zag ik er op straat nog veel meer lopen. Ik ga er toch maar vanuit dat ze echt waren...... vond het nogal brutaal om foto's van ze te maken. Maar buiten heb ik er twee op de rug kunnen fotograferen. Zo ben ik dan ook wel weer.

Ik dacht dat het een heel besloten gemeenschap is. Geen idee of ze uitstapjes naar een stad maken? Er liepen er in ieder geval veel te veel rond voor een voorstelling. Ook hadden alle mannen zo'n hele mooie typische baard. En uiteraard waren de vrouwen in dezelfde soort jurken gekleed, en zo'n kapje op het hoofd. Ze hadden wel verschillende schoenen aan!

En nu dus 'even' mijn foto's op mijn notebook zetten. En dus weer wat schrijven voor mijn blog. Ik loop nu nog 2 dagen Yellowstone achter. Het is nog redelijk vroeg, even kijken of ik daar in het kort (!) nog iets over kan vertellen!

Donkere Avond in Yellowstone

Het was op een donkere avond in Yellowstone. Wel, eigenlijk niet superdonker, de 20ste was de langste dag en nu is het woensdag, 22 juni. Maar toch, in de met bomen omringde, bochtige wegen, uiteraard zonder straatverlichting, is het toch echt donker!

Een tegenligger op de tweebaansweg........ Knippert een keer met zijn grote licht. Wij, nuchtere hollanders denken meteen dat ons licht in zijn ogen schijnt en dat hij daarom ff seint dat wij moeten dimmen. Nog twee tegenliggers..... Allebei met alarmlichten aan...... Sja, dan moet er echt iets aan de hand zijn!

De bocht om. Shit!! Daar loopt een voetganger op de weg!!! Oops! Het is een buffalo! Bijna de auto in zijn achterwerk geparkeerd, nog net kunnen omzeilen. Oops! Daar staat er nog één midden op de weg! Gelukkig ook kunnen ontwijken, maar tegelijkertijd de angst voelen dat er wellicht nog meer op de weg staan, die je niet kan ontwijken! Gelukkig bleef het bij deze twee. En je ziet die grote beesten dus echt niet in het donker na een bocht op de weg staan...........

Yellowstone

Op dinsdag, 21 juni zijn we vanuit Cody naar Yellowstone Park gereden. Het park waar ik zo graag nogmaals heen wilde, omdat er nog zo ontzettend veel te zien en doen was. En ook dit keer heb ik weer niet alles gezien ;-)

Ik zal dus nog een keer terug moeten! Wat niet zo'n heel groot probleem hoeft te zijn, aangezien we welkom zijn om bij Kandice en James in huis te verblijven. Dus geen hotelkosten! Het is ook een grote wens van David om Yellowstone te zien, dus wie weet gaan we nog wel een keer!

Enfin, vanaf Cody over een mooie scenic highway richting Yellowstone. Onderweg even gestopt bij het Buffalo Bill Stuwmeer. Mooi uitzicht!

En daarna was ik aan het kijken of ik het Smith Mansion zou zien. Een raar gevormd houten huis.

Terwijl ik dat huis zag – en we dus vaart minderden – zag Cees dat we tevens voor de overnachtingsplaats van Luuk in September stonden! Dus ja Luuk, ik heb een aantal foto's kunnen nemen! Trouwens, niet van jullie andere overnachtingsplaats. Tijdgebrek........ We zijn niet in Gardiner geweest.......

In Yellowstone hebben we heel veel mooie dingen gezien. Eerst naar de Mud Vulcano. Gaaf wat voor geluiden dat je daar hoort! En wat je daar ruikt hihi. Ook lagen er uitgebreid twee Buffalo's van hun rust te genieten, cq te eten. Veel buffalo foto's dus weer kunnen nemen. Blijft een indrukwekkend dier.

Veel indruk heeft het Canyon gebied weer gemaakt. Wij hebben een aantal trails gelopen op en naar de 2 watervallen. (De Upper en de Lower). Heel veel treden op de Tom Trail gelopen. En ja, dat klinkt net zo vermoeiend als het was! Maar ontzettend mooi.......... Nog meer trails om de 2 watervallen van verschillende posities te kunnen zien. En dan de blik in de Canyon....... Onvergetelijk!!!!

Maar omdat we daar dus heel veel gelopen hebben, deden de dag erna de voeten van Cees pijn, zodat we niet het rondje van ongeveer 5 kilometer in het gebied van Old Faithful hebben gelopen om daar nog meer geysers met indrukwekkende namen te zien...... De Old Faithful hebben we wel gezien uiteraard! Net zoals duizend andere mensen op dat moment.

Enfin, na het vele lopen kwamen we er al snel achter dat het geplande rondje dat we wilden rijden niet haalbaar was. Dus zijn we naar onze cabin gereden. Nog nooit zoiets leuks gezien! Een compleet ingerichte blokhut, met leuke schilderen met western afbeeldingen en zelfs een zweep en zadel. En het bed..... Dat moeten jullie echt zien!!!!!! Twee nachten hier geweest. Alleen had Cees de deur op twee sloten dicht gedaan, toen kon de schoonmaak er niet in. Ach, thuis gooi ik ook niet na 1 douchebeurt de handdoek in de was!

Aan het amerikaanse eten kan ik nog niet echt wennen. Veel te veel bewerkt. Ik houd juist van puur. Maar ja, je moet wel iets eten natuurlijk. Het is niet altijd even gezond. Je komt ook niet altijd overal eetgelegenheid tegen, dus ben je blij met een hotdog.

Gisteren zijn we begonnen met het rondje zoals ik in 2005 met James, Kandice en mijn vader heb gereden. Er was wel het één en ander veranderd. De bomen leken veel hoger te zijn!

Eerst naar Fountain Paint Pot. Daar liggen hele mooie gekleurde poelen en kookt de modder. Ook erg leuk om te horen!

Daarna naar de Midway Geyser Basin. Daar ligt de Grand Prismatic Spring.Dit is de grootste heetwaterbron in het park en is 100m in doorsnee. Deze bron met zijn vele kleuren kan je eigenlijk alleen helemaal vanuit de lucht/hoogte zien. Maar erlangs lopen is ook een belevenis.

Ook grappig bij zulke bronnen als de wind ineens in je gezicht blaast. Dan beslaan je brillenglazen dus. Warme (stoom) en koude lucht wisselen dan heel snel af.

Even snel verder, het is alweer bedtijd voor mij.

Details volgen wellicht als ik thuis ben en met de foto's bezig ga. (Hoeveel dat er zijn, wil ik op dit moment nog niet weten hihi)

We hebben West Thumb bezocht en daarna doorgereden naar de bovenkant van het park.

Een menigte stond te kijken bij een beer. Wij hebben ons aangesloten. Heb foto's en filmpjes kunnen maken!

Even bij de Tower falls gekeken. Ook een mooie waterval.

Toen door de Lamar Vallei gereden met veel wildlife. Een coyote gezien! (Niet op foto)

Hier ook vele buffalo's. Ook die traag langs de auto lopen. (wel foto's!)

Er liepen ook wolven met puppies rond, die heb ik niet kunnen zien. Ook een grizzlybeer, met jongen. Ook niet gezien. Cees wel in de verte met een telescooplens van anderen die aan het kijken waren.

Daarna doorgereden naar Mammoth. Die had ik alleen nog van foto's gezien. Nu dus in het echt! Heel apart.

En daarna terug naar de Cabin en nog een vos gespot.

Dag 6 en 7. Billings-Red Lodge-Beartooth Pass-Billings-Cody

Hoewel we vanmorgen wakker werden met bewolking is het weer richting 37 graden of zoiets gegaan. Dat is best warm, maar omdat we veel in auto of hotel met airco zijn, heb ik er nog niet echt last van. En liever dit weer dan regen!

Gisterochtend ging een droom van Cees weer in vervulling. Hij mocht meerijden met een Pick-up truck en zelfs voorin zitten! Ik moet zelf ook bekennen dat het errug lekker rijdt, zo'n truck.

Kandice, James, Cees en ik zijn naar Red Lodge gegaan. Dat was heel speciaal voor mij omdat ik daar in 2005 ook met mijn vader ben geweest. We hebben toen iets gedronken of gesnackt bij de

Red Box Car. Een hele leuke plaats! En in 2005 liep er ineens een baby beertje (met enorme klauwen) door alle tafels en stoelen heen op zoek naar eten. Dat hij/zij haalde uit de prullenbakken.

Uiteraard ging ik er niet vanuit dat ik juist op die plek weer een beer zou zien, dus ik was al blij met een houten standbeeld van een beer!

Totdat Kandice ineens zag dat een beer zich aan het badderen was! In het riviertje dat naast de Red Box Car stroomt. Snel erheen, video aan – wat soms best lastig is om dan het juiste in beeld te krijgen met de felle zon op het scherm. Maar aan het einde van het filmpje (dat inmiddels op Facebook staat) is de beer duidelijk te zien!

Hoe speciaal is het, dat ik 2x op dezelfde plaats een beer zie?????????????? En hoe toevallig........

Daarna zijn we ff door Red Lodge gelopen en een snoepwinkel binnen gelopen. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Niet alleen naar de ontelbaar hoeveelheid verschillende snoep, maar met name de inrichting van de winkel. Helemaal Amerikaans 50-ger jaren.

Op een gegeven moment gingen we een winkel binnen en ik zei dat ik ff ging kijken of ze knuffels hadden en dan met name van een Old English Sheepdog. En ik liep zo tegen een behoorlijk grote handpop knuffel van een Old English Sheepdog aan! Het voelt zeer speciaal dat er zoveel toevallige dingen gebeuren die ik helemaal niet verwacht. Hondje was best duur – hoewel omgerekend goedkoper dan in Nederland – en ik wist dat ik spijt zou krijgen als ik hem/haar niet mee zou nemen, dus hij zit nu in de koffer!

Zo ook trouwens een hele grote hoeveelheid amerikaanse kadootjes die Kandice voor ons gekocht had......... Heel veel leuke dingen! Ik weet niet hoe, maar Cees heeft alles in de koffer gekregen. Zelfs de moeder van Kandice had iets voor ons gekocht! (Wij hadden een delftsblauw molentje voor haar meegenomen)

Enfin, na Red Lodge zijn we doorgereden en op de Beartooth Pass uitgekomen. Eén van Amerikaans meest Scenic Highways. En ik weet nu waarom! Het is inderdaad een indrukwekkende weg door de bergen richting Yellowstone park. Zover zij we niet gereden – morgen gaan we vanuit Cody naar Yellowstone – maar we hebben fenomenale uitzichten gezien! Mooier nog dan de Rocky Mountains. Bovenop was het trouwens geen ruim 30 graden! Daar sneed de wind behoorlijk door het lijf heen als je bij de sneeuw stond. Niet heel lang volgehouden dus!

Toen weer terug naar het mooie, grote huis in rustige omgeving waar Kandice pas heen is verhuisd en samen is gaan wonen met haar moeder, die al op leeftijd is. Om zo gemakkelijker de zorg te hebben. Kandice had 2 broers en 1 zus, maar die zijn alledrie al overleden, dus staat ze er alleen voor met haar James.

Een heerlijke avond buiten gehad, omdat de temperatuur toen perfect was. Weer superveel gekletst met elkaar, we kunnen er niet mee stoppen. Zo bijzonder dat er iemand aan de andere kant van de wereld leeft, die ik heb leren kennen rond 1999 via internet, waar het zo mee klikt, waar ik zoveel gemeen mee heb. Die op heel veel vlakken enorm op mij lijkt. Ook heel grappig is dat we gisteren langs een firma 'Vermeer' reden. Ze zei dat ze daar gewerkt heeft. Pas 's nachts kwam ik erachter dat ik bij Dura Vermeer heb gewerkt. Alweer zo toevallig..........

Niet zo heel goed geslapen. Wellicht mijn hoofd enorm vol van alle indrukken en de warmte van de familie van Kandice.

Sja en daar was vanmorgen dan het moment van afscheid nemen van Kandice....... Gisteravond al van James – die werkt in de bouw en moet heel erg vroeg op.

De moeder van Kandice bedankte me nog voor mijn komst, want Kandice had heel erg uitgekeken naar mijn bezoek.

En Kandice huilde toen we wegreden........ Dat heb ik eigenlijk ook maar gedaan in de auto.

Gelukkig hebben we afgesproken dat we terug mogen komen, bij haar in huis verblijven, zelfs met David! Dat is dus weer een nieuwe droom en wellicht wordt die werkelijkheid.

We zijn naar Cody gereden. Cody is in 1898 gesticht en genoemd naar William Frederick Cody. Beter bekend als Buffalo Bill, jawel de rode draad!

Ik wil nog zoveel over hem vertellen en nog meer personen waar hij mee te maken heeft gehad, die dus ook de rode draad vormen! Ik ben helemaal geinteresseerd geraakt in hem en ik vind het enorm bijzonder dat er nog bewegende beelden van hem zijn, en foto's.

We zijn meteen gereden naar het Buffalo Bill Historical Center. Daar zitten 5 museums in. Ik was er maar in 1 of 2 echt geinteresseerd. Sja, je moet keuzes maken! Zo heb ik dus een tijd doorgebracht bij het leven en de Wildwestshows van William F. 'Buffalo Bill' Cody. Ook veel geleerd over zijn familie en nog veel meer. Ontelbaar veel foto's genomen van informatie en dingen die in zijn bezit zijn geweest, zoals een portefeuille. En over zijn vriendschap met Wild Bill Hickok, waar ik eerder al iets over geschreven heb.

Ik ben ook nog op de indianen afdeling geweest, in de hoop daar meer te zien over Sitting Bull, die dus ook weer met Buffalo Bill te maken heeft. Het ging uiteraard wel over indianen – zeer interessant – maar niets over Sitting Bull, zoals alle info van Buffalo Bill.

Daarna naar het hotel gegaan en ff heel klein tukkie gedaan. Ik was toch wel erg moe.

Toen ff Cody in, in de brandende zon! Ik wist (Lang Leve mijn draaiboek!!!!) dat er bij het Irma Hotel (en Irma was weer een dochter van Buffalo Bill) een Wild west show opgevoerd zou worden, met schietende cowboys. Alles zat al vol, maar ik heb redelijk veel kunnen zien. (En geschrokken van de harde knallen van het schieten!) Erg toeristisch, maar erg leuk!

Daarna meteen een hapje eten in het Irma Hotel gedaan (erg lekker!) en op de bus gestapt naar:

De Rodeo!!!

Uiteraard ook weer erg toeristisch en ik vond het eigenlijk bij tijd en wijle ook best zielig voor de kalfjes, paarden en stieren, maar ook heel bijzonder om in het echt te zien! Ik hoop zo dat mijn foto's en filmpjes gelukt zijn!!!!! De laatste stier nam ook nog een stuk of 3 cowboys op de hoorns. Dat vond ik dan weer niet zielig haha! Helaas niet op film, de batterijen van alletwee mijn camera's waren leeg en ach, ik had al veel gefilmd. Niet wetende dat deze stier een paar cowboys door de lucht zou laten vliegen!

Het was trouwens ook best bijzonder om in het museum ff te kletsen via Whatsapp met mijn zoon! Die vertelde dat hij morgen een betoog presentatie moet houden en dat hij het doet over de Amerikaanse wapenwet. Dat had ik eerder moeten weten en ik had het filmpje van het schieten van de cowboys aan hem kunnen geven hihi. Hoewel dat natuurlijk wel iets anders is..........

Ik ben niet echt een voorstander dat iedereen maar een wapen moet hebben.........

Enfin, morgen vertrekken we dus naar Yellowstone Park. Onderweg misschien nog ff een heel bijzonder huis bekijken, misschien ff stoppen bij het Buffalo Bill Stuwmeer en zeker ff stoppen bij een camping om Luuk verslag uit te brengen of het een leuke camping is of niet!

Wel, dat mag hij in september zelf bekijken, maar het is leuk als ik al iets op de kiek kan zetten!

Het is inmiddels ruim na 12 uur. Volgens mij zijn jullie allemaal al weer wakker en zelfs aan het werk. Dus ik ga maar ff slapen............

Deadwood-Custer-Devil's Tower-Bighorn-Billings

Ik had gedacht dat het vrij simpel zou zijn om een blog bij te houden.

Overdag beetje rondrijden, op tijd in het hotel en ff schrijven over wat we allemaal gedaan hebben.

In de praktijk is dat toch een beetje anders!

Vroeg op. Heel veel rijden. Laat in het hotel.

Tussendoor probeer ik toch wel even wat te delen!

Cees heeft zijn avontuurtje ook weer gehad. Hij wil altijd off-road rijden. Maar ja, dan is de auto niet verzekerd! Dus ik ben er geen fan van. We hadden een willekeurig adres in Deadwood in de navigatie gezet. De wegaanwijzer zei dat Deadwood rechtdoor was. De navigatie zei linksaf. Dus dat deed Cees. Vrij snel belanden we op een ongepaveide weg. En doodlopend. Ik zou teruggegaan zijn, maar soms is Cees beetje eigenwijs. Die reed een andere weg in. En toen kwamen we dus op zo'n off the road weg die je alleen uit films kent. Midden tussen de koeien door en ook nog afgesloten met hekken die je zelf moet openen en dichtdoen! Ik vind zoiets pas een avontuur als we weer netjes op de goeie weg zitten. Wat gelukkig ook gebeurde. Bij 1 hek kwamen we 2 off the road motoren tegen. Die vroegen wat we daar deden ;-) Ze zeiden dat het wel goed zou komen als we rechtdoor zouden rijden, dat de auto dat wel zou redden.

Zo zijn we eergisteren naar Deadwood geweest. Over Deadwood heb ik nog meer te vertellen, hoort weer bij de rode draad. In Deadwood ligt Wild Bill Hickok begraven. Hij is een western legende.

Ik wist dat de stoel waarop hij zat toen hij werd doodgeschoten nog te zien zou zijn. Maar die konden we natuurlijk niet vinden. En toen gingen we lunchen. Zochten een tafeltje, gingen zitten, ik keek ff rond en omhoog en daar stond ie! Ach, je moet natuurlijk geloven dat juist deze stoel uit de brand gered is! Maar het is en blijft een mooi verhaal.

Vlak voor onze vakantie had ik op Geographic World een documentaire gezien over Deadwood en Wild Bill Hickok. En iets later kwam ik erachter dat er zelfs een serie door HBO over gemaakt was. Deze dvd's liggen inmiddels thuis, straks de serie maar gaan bekijken. Berust niet helemaal op waarheid. Wild Bill Hickok is immers al twee weken na zijn aankomst in Deadwood neergeschoten.

Wat ik persoonlijk erg leuk is, is dat er uit die tijd al wat foto's zijn! Ook op internet te vinden.

Na Deadwood zijn we door het Custer State Park gereden. Daar stuitten we dus op een kudde Buffalo's. Niet zo weinig ook! En ook kalfjes. Sja, dan kan je niet doorrijden, ze zijn best groot als ze pal voor en naast de auto staan! Ik heb ze gefilmd en gefotografeerd. Cees ook. Zijn filmpje staat inmiddels op Facebook. Dit is toch één van de meest bijzondere dingen om mee te maken!!

's Avonds hadden we naar het beeld in aanbouw – Crazy Horse – willen gaan kijken. De Indiaanse tegenhanger van Mount Rushmore. Cees wilde (terecht) een dutje doen. Sja, er is dus niets meer gekomen van Crazy Horse. Ik heb hem wel vanuit de verte op de foto staan. Aan de ene kant erg jammer dat we het gemist hebben – ook daar is veel informatie te vinden over Crazy Horse. Aan de andere kant is er zoveel te zien en te doen, het lukt niet om alles in 1 dag te proppen en ook nog wat uurtjes slaap mee te krijgen!

De volgende dag – gisteren – zijn we om 6 uur opgestaan omdat we weer heel veel kilometers voor de boeg hadden!

Eerst ongeveer 2,5 uur naar Devil's Tower gereden. Uiteraard ook weer erg indrukwekkend om deze in het echt te zien! Komt wel eens voor in films. Zoals Close Encounters of the first Kind van Steven Spielberg. We zijn er omheen gelopen. Een rondje van ongeveer 2 kilometer. En prachtig uitzicht over het dal.

Daarna weer verder. Naar het Little Bighorn Battlefield waar Generaal Custer is omgekomen. Ook weer een rode draad in onze reis – die zal ik later proberen uit te leggen, want dat is best leuk om op verschillende plaatsen in onze reis die rode draad weer tegen te komen!

Erg indrukwekkend om te zien. Er was zelfs een herdenkingsplaats voor paarden van die strijd.

De indianen hebben deze slag glorierijk gewonnen. Sja, het was wel HUN land en de blanken probeerden het te veroveren, hadden de indianen al in reservaten geplaatst. Logisch dat ze in opstand kwamen.

Graag had ik even verderop nog een open lucht museum bezocht. Daar ben ik in 2005 met mijn vader geweest. Vond ik erg leuk. Maar de temperatuur liep weer zo richting 40 (!!) graden en dan is het al heel mooi als je ff op het Little bighorn Battlefield rondloopt.

En de eindbestemming zou Billings zijn. Naar mijn vriendin. Die ik rond 1998 via internet heb leren kennen en dus in 2005 bezocht heb. Via internet weer een heel leuk contact, maar het is altijd spannend hoe het in het echt is!

Ook heel bijzonder om op wegen te rijden waar ik in 2005 ook met mijn vader was.

Het is vandaag vaderdag, dus ik mag extra aan hem denken!

De ontmoeting met mijn vriendin was warm en hartelijk en eigenlijk heel raar om nu echt elkaar te kunnen omarmen terwijl er normaal gesproken zoveel afstand tussen ons zit. Ook heel apart om met beide telefoons naast elkaar te zitten terwijl we nu echt met elkaar konden praten ipv via messenger, via de telefoon zoals gebruikelijk.

Haar jongste dochter Katrina– die nu moeder is en in 2005 echt nog een klein meisje – was er ook met haar dochter Aleegha. Leuk om ze weer eens te zien!

Kandice had een amerikaanse barbecue voorbereid. Erg veel en erg lekker. Ik denk dat we er vandaag ook nog van kunnen eten!

Ook had ze een enorme mand met diverse kadootjes voor ons klaargezet. Heel veel leuke dingen. Is alleen de vraag of en hoe we alles in de koffer krijgen!

We hebben zoveel gekletst dat ik in mijn dromen nog ben doorgegaan.......... Ik weet dus niet of ik heel fit ben. Maar het is nog ochtend, dus het kan nog alle kanten op.

Vandaag gaan we naar Red Lodge. Een leuk stadje in Western Style. Ben ik in 2005 ook geweest. Daar heb ik toen een baby beertje in het echt gezien tijdens het koffie drinken. Hij liep de vuilnisbakken af. Ik ga er niet vanuit nu weer een beer te zien, maar het stadje is zowiezo erg leuk!

We hebben inmiddels wel een paar wolkjes aan de lucht gezien, en soms is het iets koeler, maar ik denk dat het niet kouder is geweest dan 30 graden. En uitschieters richting 40. (102 graden Fahrenheit) Gelukkig veel in auto met airco en ook bij Kandice en in auto airco. Dan is het goed te doen!

Eens kijken of ik ook nog tijd heb om ff foto's te bekijken en hier te plaatsen, maar dat kan ik op dit moment nog niet beloven.

En Wilma, eerst wilde ik laten weten dat ik niet veel honden heb gezien. Maar in Deadwood was een hele leuke wedstrijd bezig met voornamenlijk jachthonden die in een groot opgezet soort zwembad moesten apporteren. We hebben even staan kijken en uiteraard gefilmd en gefotografeerd. Zo ontzettend leuk, dat zouden ze in Nederland moeten gaan doen! Geen Bobtail gezien, wel Schotse Collies en bij de wedstrijd heb ik een Border Collie op de film staan!