Dag 3, 4 en 5?

Nu even aan het wachten dat de hotelkamer in Custer iets afkoelt met de airco, want het is heel erg warm binnen! Het is vandaag boven de 100 graden Fahrenheit geweest. Ik weet niet precies hoeveel graden celcius maar volgens mij ging het aardig richting 37 graden. Best warm dus, hoewel wij 8 uur in de auto hebben gezeten vandaag.

Enfin, we staan rond half 7 op en komen rond 23 weer op hotelkamer, dan is het dus best lastig om een blog bij te houden..........

Ik had graag wat achtergrond informatie gegeven bij de dingen die we doen en zien, maar om jullie toch beetje mee te laten reizen, moet het nu toch maar ff zonder veel achtergrondinformatie..... Die zit nog wel in mijn hoofd, en soms op papier. Dus wellicht als we allang weer thuis zijn en ik de foto's probeer te ordenen, dat ik dan gewoon nog verder ga met met verslag, en dan met name wat achtergrond informatie. Want dat is juist het meest interessante!

Gisteren hebben we de hele dag in Rocky Mountain National Park doorgebracht. Met deze simpele omschrijving moeten jullie het maar even doen. Hoewel er heel veel te vertellen is! Ook al is de schoonheid van het park niet in woorden uit te drukken.

Vanmorgen wel een smaakvol ontbijt! We hebben ons maar aangepast en American Pancakes gebakken. Die smaakten een heel stuk beter als hetgeen dat een beetje door moest gaan als brood.

We zijn eerst naar Cheyenne gereden. Naar een grote Wrangler winkel. Cees zei thuis al dat hij een cowboy hoed zou kopen. Maar wie heeft er nu één op haar hoofd?? Pcies! Noodgedwongen. De zon schijnt zo in mijn ogen dat ik bijna niets zie. Voelt nu een stuk beter. Is gewoon een stro hoed.

Luuk, er was ook een rangeerstation. Heb foto's voor je genomen. Weet niet of ze mooi zijn geworden, maar ik heb aan je gedacht!

Ook werd aan ons de weg gevraagd door Amerikanen hihi. Maar die konden we vertellen, ze wilden naar een parkeerterrein.

Daarna een lange, lange rit naar Wounded Knee. Ruim 5 uur. Veelal saaie weg. Wel gemakkelijk te rijden. Veel over Wounded Knee te vertellen, zit in onze rode draad. Maar nu dus nog ff niet.

Daarna naar Custer. Onderweg zag ik een marmot (geen foto) een gier op de weg (dacht eerst dat het een kip was, zo noem ik alle vogels op de weg) (geen foto) en daarna een kudde buffalo's. Wel foto's!

In hotel vrij druk. Is bij Mount Rushmore, waar we dus net vandaan komen. Indrukwekkend! Eten terwijl de vier presidenten toekijken.

Ook de avondceremonie was indrukwekkend. Heel vaderlandslievend, dat dan weer wel. Het grote Amerika! Maar ze hebben uiteraard wel gelijk hoe belangrijk Vrijheid is.

Morgenavond gaan we naar Crazy Horse. Is ook een soort van avond ceremonie. En we hopen Deadwood te bezoeken en daarna rond te rijden en wellicht wandelen in Custer Park. We zullen nog moeten kiezen welke route we willen rijden.

Nu ga ik de binnenkant van mijn oogleden bekijken!

Tot snel!

Jullie reacties worden gelezen en op prijs gesteld! Als jullie vragen hebben over de reis of over Amerika, stel ze dus gerust!

Dag 2. Darling-Golden-Nederland-Loveland

Dag 2. Darling – Golden – Nederland – Loveland

Voordat ik het vergeet te vertellen, we hebben al 2 dagen het meest mooie weer dat je je kan bedenken! Strakblauwe luchten, af en toe wat mooie witte wolkjes en een temperatuur rond de 30 graden. Behalve dan toen ik vandaag met mijn blote voeten in mijn sandalen in de sneeuw stond. Alles is namelijk mogelijk in Amerika!

Gisteren was het dus dinsdag 14 juni. Na een slechte nacht alletwee vrij vroeg wakker geworden en gedacht dat er van de planning niet veel terecht zou komen ivm de te verwachten vermoeidheid.Ook moesten we naar de Walmarkt om een paar dingen in te slaan. Water bijvoorbeeld. Zo hebben we ook een beetje chips gekocht, voor het geval we ergens belanden en honger hebben en niets in de buurt. Die zak is vandaag ontploft hihi. Maar dat is dus dag 3.

Bij Walmart zat ook een Subway waar je kon ontbijten. En koffie natuurlijk De kleinste maat is een halve liter. Hoewel ik dat allemaal nog weet uit 2005, sta ik er zelf toch iedere keer weer van te kijken!

Op zich went het amerikaanse leven heel snel, behalve het eten.............. Het is niet altijd even lekker en superveel. Zelfs Cees kreeg vandaag zijn 'small' pizza niet helemaal op! Dat is voor het eerst dat hij een pizza gedeeltelijk heeft laten staan. Maar goed, dat is ook dag 3!

Even rond gelopen in de Walmarkt. Heel bijzonder zo'n grote 'supermarkt'. Zo vreselijk veel keus! Zelfs boerenkool lag er.

Vanuit de Walmarkt zijn we naar Darling in Denver gereden. Cees wilde graag ff langs bij het zusterbedrijf uit Vuren. Paar foto's genomen, maar hij durfde niet naar binnen om gedag te zeggen. Dat is dan weer jammer. Soms is hij echt wel verlegen! Maar wel heel leuk om precies hetzelfde logo te zien zover weg!

Vanaf Darling, Denver, zijn we naar de Lookout Mountain in Golden gereden. Was ongeveer een half uur rijden, Het woord zegt het al, een prachtig uitzicht over Denver!

Maar dat was niet de enige reden om daarheen te rijden. Buffalo Bill ligt hier begraven. Ik had al eerder het één en ander over Buffalo Bill willen vertellen – leuke wetenswaardigheden – maar dat is nog niet gelukt. Hij is in ieder geval de grote rode draad door onze vakantie heen. We komen hem overal weer tegen! En met hem ook een aantal persoonlijkheden die ook het één en ander voor de geschiedenis betekent hebben. Ik heb in ieder geval grote interesse in deze man gekregen door de voorbereidingen die ik getroffen had.

Ook was hier het Buffalo Bill Museum. Helemaal geweldig! Niet groot, maar heel veel te zien, w.o. Autenthieke dingen, die Buffalo Bill echt gebruikt heeft. Bijvoorbeeld tijdens zijn Wild West Shows.

Hij is geboren op 26 februari 1846 en de oplettende lezer zal hier al iets opvallen!

Hij heeft met zijn Wild West Shows ook Europa bezocht. Hier was ook heel veel van te vinden in het museum.

Ook waren er Indiaanse dingen te bewonderen, zoals de pijl en boog van Sitting Bull. Dat is trouwens de tweede rode draad.......... Ook grappig om zijn hoofdtooi te zien, naast een foto waarop hij dezelfde tooi draagt.

We kwamen ook aan de praat met de beheerder van het museum. Hij heet Friesen, dus hij wilde ons vertellen dat zijn voorouders uit Friesland kwamen.

Sja, iedere amerikaan vraagt waar je vandaan komt!

Later, na het bezoeken van het graf, gingen we de tourist shop binnen. Daar lag een boek over Buffalo Bill met veel foto's en informatie. Daar houd ik van! Dus heb ik van mijn verjaardagscentjes – Dank je wel nog Evelien! – dit boek gekocht. Geschreven door Steve Friesen..........

Dus na het eten van een Buffalo Burger – van echt buffalo vlees, yep, ik heb het geprobeerd en het was heerlijk! Lekkerder dan een gewone hamburger – ben ik teruggegaan naar het museum om te vragen of Steve met het boek op de foto wilde, zodat ik dat aan Evelien kan laten zien.

Dat wilde hij doen en schreef ook meteen nog wat in het boek voor mij, gericht op 26 februari. En hij wilde samen met mij op de foto!

Erg leuke dingen zijn dat!

En toen zijn we maar naar Nederland gereden........ Iedere Nederlander die in de buurt is, die gaat daar heen! Van te voren dacht ik dat het dorpje niets zou voorstellen, maar het was eigenlijk heel erg leuk!

Vroeger lag er boven Nederland een zilvermijn die in handen was van Nederlanders. Toen het dorp gesticht werd, lag dat lager dan de mijn. Nederland dus!

Wij zijn het visitors Center ingegaan en moesten een pin plaatsen op een kaart waar iedere nederlander dus moet aangeven uit welke plaats hij komt. En natuurlijk een visitors boek tekenen!

Hier zag ik een leuk t-shirt – de laatste – met Nederland, Colorado erop. Heb hem maar gekocht.

We hebben een beetje rondgelopen, richting een heel groot meer. Dat was allemaal best leuk om te zien en doen!

Na het bezoek aan Nederland, hadden we toch maar het idee om koers te zetten naar Loveland, waar het tweede hotel van deze reis staat. Op tijd in het hotel zijn, op tijd naar bed.

Dit is een heel fijn hotel! Vriendelijke mensen, prima kamers. Mooi uitzicht! Ik weet nu ook waarom het 'Crossroads' heet. Er kruisen twee (snel) wegen bij het hotel. Je hoort het verkeer eigenlijk helemaal niet.

We hebben in het hotel gegeten. Veel, vet en niet superlekker. Alletwee bordje niet leeg! Eigenlijk hadden we 1 portie moeten bestellen, die hadden we met zijn tweeën opgekund.

Helemaal prima geslapen alletwee! Wel vrij vroeg wakker, rond 06.00 uur. Maar dat is eigenlijk ook wel weer lekker! Ontbijt zat er dit keer wel bij inbegrepen. Sja, wat zal ik daarvan zeggen? Geef mij maar naturel yoghurt met müsli (ongezoet) ofzo. Ik word nog niet erg blij van het amerikaanse eten. Maar goed, je moet je buik vullen. En koffie is natuurlijk ook nodig. Is vrij slap, maar je krijgt uiteraard weer hele emmel vol!

Op het nieuws tijdens het ontbijt zagen we ook nog dat er in Denver en in South Dakota tornado's waren geweest. Had die mevrouw van het autoverhuur bedrijf toch gelijk! En is het maar goed dat we toen niet geland zijn in Denver, in de eerste instantie. Morgen gaan we trouwens naar South Dakota.

Dag 1. De Heenreis

Dag 1. De Heenreis

Het eerste deel van de reis verliep eigenlijk veel soepeler dan ik had gedacht.

Ik dacht dat het veel meer tijd zou kosten om door de douane op Schiphol heen te gaan.

Dat viel dus erg mee!

En in de rij om door de douane te gaan, stond ook Roel van Velzen. Ook best leuk om hem in het echt te zien. Hij is dus echt behoorlijk klein.

Na de douane was er nog even paniek bij Cees. Hij wilde zijn nieuwe opslagkaartje afrekenen en kon zijn pasje niet vinden.......... Dat zijn normaal dingen die bij mij gebeuren! Dus ik begon al allerlei plaatsen op te noemen waar zijn pas kon zijn. Hij had hem immers vlak daarvoor nog gebruikt om dollars op te halen.

Maar goed, het is niets voor Cees om zijn pas kwijt te zijn, dus naar info balie om te vragen of ze naar het GWK kantoor konden bellen om te vragen of daar een pas achtergebleven was. Ondertussen checkte ik zijn portemonnee en pasjes. En ja hoor, hij zat gewoon in zijn portemonnee maar kennelijk dus niet op de vaste plaats! Sja, als je vaker pasjes en dergelijke niet kan vinden, dan weet je uit ervaring dat die overal kunnen zitten!

De duur van de vlucht naar Washington was 7 uur en 50 minuten. Een half uur sneller dan gepland,

6206 kilometer afgelegd! Het was grotendeels bewolkt, dus onderweg weinig gezien en weinig gefotografeerd. Alleen boven Canada was het even helder. En richting Washington ook weer.

In het vliegtuig kon je wijn nemen. Dat deed ik niet, maar ik zag dat er op de fles een F-Sleutel stond. En ook notenschrift. Dat is leuk, dus ik heb foto genomen. De steward heeft ook nog met deze fles geposeerd. Ik zei dat mijn zoon Saxofoon speelt, dus zo'n fles erg leuk vond, en dat ik de inhoud van de fles lekker vind ;-)

Hoe groot mijn verbazing dat ik ff later zo'n fles kreeg!!!!!! Ik weet nog niet of we hem leeg gaan drinken hier – maar de fles (plastic!) op zich ga ik bewaren!

Het vliegveld van Washington was kleiner dan gedacht. En onze vlucht kwam dus vroeg aan. Er was nog bijna geen personeel aanwezig! En je wordt wel weer heel erg gecontroleerd als je Amerika in wilt. Dus in aller ijl kwamen er medewerkers aan.

Ook moest je de koffers zelf weer oppakken. En eenmaal door de douane liep er ook een beveiliger met een drugshond. Die natuurlijk aan onze koffers ging snuffelen en daarmee door ging ook al hij geroepen om verder te gaan. Kennelijk vond hij de geur van Susie en Dhario erg interessant. Het zou me niets verbaasd hebben als we onze koffers open moesten doen, maar dat viel dus mee.

Op het vliegveld van Washington zat een jong stel met kind. Iedereen met een kind onder de 2 mocht als eerste het vliegtuig in. Cees had gezien dat ze duits waren, dus ik vertelde dat ze het vliegtuig in mochten. Ze zeiden dat ze ' on hold' stonden. We begonnen te praten en ik vertelde dat ik bij een Oostenrijks bedrijf werk. Wienerberger. Ah, Ziegel zeiden ze meteen!

Was wel grappig dat ze Wienerberger kennen! Later bleek dat ze uit Oostenrijk kwamen! En ze konden nog op deze vlucht mee, waren nog net 3 plaatsen vrij! Later hadden ze daar wel heel veel spijt van.............

Ook op deze vlucht werd gezegd dat we een half uur eerder zouden aankomen. Onderweg redelijk weer. Afwisseling van bewolkt en onbewolkt. Toen kregen we te horen dat er boven Denver een behoorlijke bui hing. En dat we dus rondjes moesten circelen. In het begin was dat best nog wel leuk. En we kregen ook te horen dat we dan een kwartier eerder zouden aankomen. Dat veranderde in op tijd. Daarna vlogen we langs de bui, zo'n 100 miles boven Denver en gingen daar rondjes draaien. Was eerst best leuk om de Rocky Mountains vanuit het vliegtuig te zien. Maar na de vierde keer ook niet meer zo........ En als er dan geluiden komen uit de cockpit dat er niet zoveel fuel meer is voor nog meer rondjes, dat we nog niet mogen landen op Denver, en dat er tegen de stewardessen die met een serieus gezicht rond liepen gezegd werd dat er een Emergency was en dat ze ook op hun stoelen moesten blijven zitten, en dat er rare alarm geluiden uit de cockpit kwamen (later trouwens ook nog, toen was er niets meer aan de hand, dus is het waarschijnlijk toch iets anders geweest) sja, dan zit je eigenlijk niet meer echt op je gemak! (Zachtjes uitgedrukt!!!!

Op Denver landen kon niet, blijven cirkelen kon niet, dus moesten we uitwijken naar Grand Junction. En uiteraard weet ik dat ze geen risico nemen. En ook in films waarbij vliegtuigen moeten uitwijken en niet genoeg Kerosine meer hebben, dat komt eigenlijk altijd we weer goed.

Maar je schrikt je ook helemaal lam als je ineens super turbulentie hebt! Die turbulentie was er al een poosje, immers het was slecht weer, maar zelfs Cees vond dit eng! Ach, nu is het voordeel dat een beetje turbulentie niets meer voorsteld, en dat we weten dat een vliegtuig inderdaad heel veel kan hebben. Enfin, eigenlijk ook nog hele mooie dingen gezien vlak voor Grand Junction. (Dat was toen nog 25 minuten vliegen en er was nog voor 30 minuten fuel)

Ik weet achteraf eigenlijk niet of ik foto's heb gemaakt, ik was toch wel een beetje bang. (zachtjes uitgedrukt!)

Enfin, gelukkig veilig geland op Grand Junction, zo'n 214 miles bij Denver vandaan. Wij waren nummer zes. Er waren nog meer vliegtuigen met fuel tekort geland. Wij waren uiteraard niet de enigen die niet konden landen op Denver.

Sja, en dan weer wachten! Niemand weet hoe of wat. Hoewel we uitermate goed geinformeerd werden zodra er iets bekend was. En eerst moesten die anderen ook nog bijgetankt worden – wat lang duurde omdat het een smalle slang was. En niemand mocht het vliegtuig uit. Je zou er claustrofobisch van worden!!!! Aan de praat geraakt met de jongen die naast ons zat. Ik vertelde dat het voor ons inmiddels half 5 midden in de nacht was omdat we uit Nederland kwamen. Vertelde hij dat hij ook uit Nederland kwam! Hij had een maand door Europa gereisd met zijn vriendin.

Zijn vriendin had een latere vlucht naar Denver. En die bleek al wel geland te zijn!

Enfin, na verloop van tijd mochten we toch weer vliegen naar Denver. Was wel goed ook om meteen weer de lucht in te gaan. Ik had nogal neiging om nooit meer te willen vliegen en meteen met de boot naar Nederland te varen. (Vandaag zijn we trouwens nog in Nederland geweest, daarover meer bij Dag 2)

Ook nog kleine vertragingen op Denver, immers alle vliegtuigen die waren uitgeweken – ook naar andere plaatsen – kwamen natuurlijk ook nog allemaal aan.

Toen waren we inmiddels zo'n 26 uur wakker........ Dan doet je hoofd het niet echt meer heel goed en komt de vakantie stemming er nog niet echt in. Moesten we ook nog de koffers oppikken aan het andere eind van het vliegveld. En wachten uiteraard..............

En toen waren we er nog niet! Met een bus stukje bij vliegveld vandaan om daar de auto op te halen. Met GPS, in Nederland al voor betaald. Maar vandaag bleek dat er gewoon een vaste gps in de auto zit........... Ach ja, dat weet je niet van tevoren! Ook nog een extra verzekering aangesmeerd gekregen. Bleek dat de auto niet verzekerd was voor als je weggesleept zou moeten worden. Dan moet je hoge wegsleepkosten betalen. Als je bijvoorbeeld in the middle of nowhere een lekke band krijgt. Sja, het zou kunnen gebeuren, dus ok dan maar. Nadenken lukt toch niet echt meer........

En nu hebben we een Fiatje 500!!!! Konden kiezen uit een rode, witte of donkerblauwe. Ik heb voor de rode gekozen! Zeer luxe ding, zijn we helemaal niet gewend! Dan moet je dus na 26 uur wakker zijn, in een vreemd land, in het donker (het was ook al rond middernacht) naar een vreemde stad rijden op een onbekende weg in een auto die je niet kent! Gelukkig kwamen we er na hele korte tijd achter dat de lichten het niet deden. Best lastig als je een snelweg op moet!

Enfin de aardige dame van het autoverhuur bedrijf heeft goed uitgelegd hoe we wel en absoluut niet moesten rijden. En dat was niet overbodig. En het is gelukt! Het hotel gevonden zonder verkeerd te rijden. Best luxe hotel, zulke kiezen we zelf nooit. Maar niet lang van kunnen genieten uiteraard, snel het bed in! Proberen te slapen. Wat niet meeviel door oververmoeidheid, maar ook omdat er om de 10 minuten treinen achter het hotel reden die bij iedere overweg toeterden............ Vandaar dat er oordopjes lagen op de kamer! Maar wel zonde, van zo'n sjiek hotel en dan best wel geluidsoverlast van toeterende treinen. Ik heb ze vanmorgen nog wel opgenomen, is toch een deel van de reis.

En vanmorgen bleek ik zelf eindelijk geland te zijn, na gisteren 3x geland te zijn in Amerika!

Meer over dag 2 de volgende keer. Cees ligt al te snurken en ik wil ook zo de binnenkant van mijn ogen gaan bekijken!

ps ik weet nog niet of en wanneer ik foto's van deze dag plaats. Moet de foto's nog uitzoeken

Onze Route en Bezienswaardigheden

Inmiddels zijn de reispapieren binnen, de paspoorten aangeschaft, is via de email toestemming gekomen dat we met de Visa Waiver Program naar Amerika mogen reizen! Dat is nog geen garantie dat we Amerika binnen mogen trouwens ;-)

Ik vernam van mijn lieve collega LB dat deze 2 jaar geldig is. Vandaar dat er niet om een reisdatum gevraagd werd tijdens het invullen!

Ook is mijn draaiboek flink gevorderd en het zoeken naar Visitors Guide op internet.

We zijn er dus bijna klaar voor!

Tijdens onze reis zullen we 6 staten bezoeken.

• Colorado

• South Dakota

• Montana

• Wyoming

• Utah

• Arizona

  Op maandag, 13 juni vertrekken we via Amsterdam naar Washington naar Denver.

  Daar verblijven we de eerste nacht. Om de volgende dag op pad te gaan richting Rocky Mountains National Park. Onderweg willen we het graf van ‘Buffalo Bill’ gaan bezoeken. De naam ‘Buffalo Bill’ zal nog diverse malen voorkomen. Het is de rode draad van onze reis!

  We zullen twee nachten in ‘Loveland’ verblijven.

  Dan een relatief lange route naar de plaats ‘Custer’, waarbij we onderweg ‘Wounded Knee’ willen bekijken. Vanuit Custer – waar we twee nachten verblijven – is er veel te zien. Zoals:

• Mount Rushmore National Memorial (De presidentkoppen)

• Crazy Horse Memorial (De indiaase tegenhanger)

• Custer State Park – in de Black Hills (South Dakota)

• Jewel Cave National Monument

• Wind Cave National Park

• Hopelijk het plaatsje Deadwood bezoeken

• En dan is er ook nog het Badlands National Park – maar ik vrees dat we daar niet aan toe komen………

  Zaterdag’s hebben we weer heel veel kilometers te gaan, met onderweg enkele stoppunten. We rijden naar Billings, alwaar we 2 nachten bij mijn vriendin Kandice (en haar man en moeder) zullen slapen. In 2005 hebben mijn vader en ik 2 weken gelogeerd bij Kandice.

  Voordat we in Billings zijn hopen we te zien en bezoeken:

• Devils Tower National Monument

• Little Bighorn Battlefield National Monument

• Big Horn County Historical Museum – hier zijn wij ook in 2005 geweest. Erg leuk grotendeels openlucht museum

  Op Zondag willen we naar Red Lodge gaan – met Kandice. Eventueel een stukje van één van Amerika’s mooiste wegen rijden – in 2005 konden we er niet heen, omdat een stuk weg ingestort.

  ’s Maandags vertrekken we dan weer naar Cody. Misschien (hopelijk) kunnen we nog paar dingen in Billings bezoeken die ik graag nog een keer zou zien.

  Cody is vernoemd naar William Frederick Cody. Beter bekend als Buffalo Bill!

  In Cody is een centrum met vijf musea – het Buffalo Bill Historical Center. Ook worden er rodeo’s georganiseerd.

  En dan gaan we op Dinsdag naar het mooiste stukje op aarde! Onderweg naar en door Yellowstone National Park! In 2005 ben ik daar geweest. We wilden ergens overnachten en nog een dag in Yellowstone doorbrengen. Maar vanwege rodeo’s konden we geen overnachtingsplaats vinden. Sinds dat moment had ik de wens om nogmaals naar Yellowstone te gaan!

  Onderweg ook nog enkele bezienswaardigheden voordat we in Yellowstone arriveren zoals:

• Abandoned House / Smith Mansion

• Buffalo Bill (stuw) dam

  En uiteraard heel even stoppen bij het Green Creek RV Park om wat foto’s van de omgeving te nemen voor mijn lieve collega Luuk – die daar later dit jaar even zal verblijven!

  Daarna zullen we een paar dagen in Yellowstone doorbrengen en ook Teton National Park bezoeken voordat we naar Jackson Hole gaan.

  Grappig is dat in de nieuwe National Geographic een artikel over Yellowstone staat, met daarbij een foto van een hele mooie toeristen shop in Jackson Hole. Deze shop willen wij ook gaan bezoeken – we zijn er dan immers toch! – en ik heb een (nederlandse) National Geographic meegenomen om aan de eigenaars van de shop te geven!

  Vanuit Jackson Hole weer een pittig aantal kilometers naar Salt Lake City. De mormonen stad.

  Daar blijven we 1 nacht.

  Dan naar Moab voor 2 nachten. In deze omgeving kunnen we het volgende bezoeken:

• Arches National Park

• Canyonlands National Park

• Dead Horse Point State Park – waar een schitterend uitzicht is over de 600 meter lager gelegen Colorado River die daar met een grote bocht om een rotsplateau draait

  Vanuit Moab vertrekken we naar Kayenta – in Arizona.

  Hier is het welbekende Monument Valley! Dit is GEEN National Park, omdat het van de indianen is.

  Vanuit Kayenta naar Durango en onderweg komen we dan o.a. bij:

• Mesa Verde National Park

  In Duranga is er een Railroad museum. Er gaat ook een oude stoomtrein naar Silverton, maar die reis duurt een dag, dus Silverton bezoeken we de volgende dat wel met de auto.

  Op woensdag 29 juni – alweer bijna het eind van de reis vertrekken we vanuit Durango naar Buena Vista. Onderweg willen we even Silverton aandoen, alwaar we een oude County Jail en een oude goudmijn kunnen bezoeken. Zelfs zelf op zoek gaan naar goud!

  Dan naar de Black Canyon of the Gunnison National Park.

  De grootte is niet vergelijkbaar met de Grand Canyon, maar door de diepte van 800 meter erg indrukwekkend.

  Vanuit Buena Vista is het waarschijnlijk te ver rijden, cq we hebben al genoeg gereden om het Gread Sand Dunes National Park te bezoeken.

  Op donderdag vertrekken we weer naar Denver. Onderweg hopen we de Royal Gorge Bridge te bezoeken. Dit is de op één na hoogste hangbrug van de wereld. Eventueel rijden we dan nog door Colorado Springs.

  Ook willen we diverse dingen in Denver gaan bekijken. Daar is ook heel veel om te zien en doen!

  En dan is het weer tijd om naar Nederland te gaan, waar we op zaterdag aan zullen komen.

  Ik zal ff kijken of ik een plaatje van onze route bij de foto’s kan zetten.

Beslissen

OK, dan is het besluit genomen om een reis naar Amerika te gaan maken. Omdat Cees op 22 februari 50 wordt en ik word op 26 februari 50.

Mooie gelegenheid om een droomreis te gaan maken!

En dan ga je googlen op internet. En dan kom je erachter dat er ontelbaar veel aanbieders zijn. En al deze ontelbare aanbieders, hebben weer heel veel verschillende reizen. En al die reizen kan je ook nog aanpassen aan je wensen. Sja...........

Zelf wist ik dat ik heel graag nogmaals Yellowstone National Park wilde bezoeken. Dat heb ik immers in 2005 gedaan, met mijn vader! Helaas maar 1 dag in door kunnen brengen en vanaf dat moment de wens gehad om er nogmaals heen te gaan. Indien mogelijk zou ik ook naar Billings willen gaan. Daar woont de vriendin waar ik in 2005 bij in huis verbleef. Ook al had ik de laatste jaren niet zo heel veel contact meer met haar. Billings is zowiezo ook erg mooi en de omgeving ook!

Dan kan je dus gaan kiezen uit auto of camper. En je kan kiezen of je een rondje wil rijden of op één plaats beginnen en op een andere plaats eindigen. En dan komen er nog meer leuke plaatsen voorbij die haalbaar lijken te zijn, en die je ook graag zou willen zien! Zoals Las Vegas, San Francisco, Los Angeles en de bijbehorende parken.

Langzaam ging ik wat offertes aanvragen. En al snel bleek dat je als je op een andere plaats eindigt, dat je dan tot 500 dollar 'drop off' kosten kan hebben. Dat is best wel veel geld voor een krenterige hollander........

Ook nog de vakantiebeurs bezocht. Een paar mooie gidsen kunnen meenemen. Ook een paar gesprekken gehad, waarbij bleek dat qua kosten een camper niet veel verschillen van een auto en hotelletjes. Sja, dat maakte de keuze niet gemakkelijker, hoewel de weegschaal steeds meer doorsloeg naar het laatste.

En toen vond ik het toch tijd gaan worden om te gaan boeken. Mijn hoofd liep langzaam over van alle info en mogelijkheden. Maar ja wat????

Op een mooie, vroege zaterdagochtend zette ik de tv aan. Ik kwam meteen terecht op een zender waar iets over Yellowstone uitgezonden werd. Toen ik verder zapte, kwam ik terecht op Dr. Quinn - wat zich afspeelt in het Wilde Westen. Toen dit programma afgelopen was en ik verder ging kijken, kwam ik terecht bij de film 'Flicka 2', wat zich afspeelt in Wyoming. (Ook het Wilde Westen)

Dat werd wel heel toevallig....... En toen ik daarna naar de muziekzender ging, die net het nummer afspeelde: "So far away from L.A. van Nicolas Peyrac", sja, toen bedacht ik me dat het wel duidelijk was! Geen L.A. dus, maar iets 'ver van L.A.' oftewel, het Wilde Westen!

Ook snel besloten om te beginnen en eindigen in Denver, zodat we geen dropoff kosten hebben. En met een reisorganisatie die iedere keer binnen één dag een nieuwe offerte mailde als ik de reis steeds meer aan paste aan onze wensen (Exit Reizen) dus defnitief de reis vastgezet!

We kunnen deze keer ongeveer 3 dagen in Yellowstone doorbrengen. En ik wilde ook graag 2 nachten in Billings doorbrengen. Toen wist ik nog niet of ik mijn vriendin weer zou zien of niet. Onverwacht kreeg ik van haar berichtjes via Facebook (dat was lang geleden!) dat wij altijd welkom bij haar zijn. Het hotel kon nog afgezegd worden ;-)

Ik ben benieuwd hoe het zal zijn om elkaar na 11 jaar weer te zien en na een poos van weinig tot geen contact. Maar dat zal ik vast allemaal hier op gaan schrijven!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Marianne